Stara fotografia (Mamie)

Stara fotografia

Siedzisz wpatrzona, w zamyśleniu

w chwilę przeszłości zżółkłą, szarą,

niczym w zwierciadło zakurzone

co słońca promień zapomniało.

 

Znów echa zdarzeń snu wyrwane

wzruszają ugór przemijania,

a szczęścia w smutek przyodziane

kołują w myślach jak pijane.

 

Jak tęczy jasnej blask ostatni,

z myśli Twych ciszą otoczonych,

łza jedna wolno popłynęła,

na serce w skrzydła utulone.